kimsesizler


rüzgârla boğuşan saçlar
yorgun sessiz boğuk 
bir sonbahar şarkısı
               içimizi ısıtan
dayanılmaz çocuk sesleri 
yanlızlığı yüze vuran 
hiç görülmemiş 
çiçeklerin açmasını 
             beklemekti beklemek şimdi 
uyanmamış ölülerin 
             uyanmasını beklemek gibi
bir yudum kahve
             kaç yıl kitledik kendimize
hiç bir yıldızı merak etmemek
bir hayvanı benimsememek
bir gökkuşağı görüp
              büyülenmemektir 
ruhtan ölmek
hiç yaşamamış olmak bu olsa gerek
yaşamaktan korkmak belki
dilenci çocuk başını ayaklarına kadar eğince
kaç kıyamet kopuyor 
bilmemektir 
                asıl cehalet
sonra bir şiir eşliğinde dans etmeden
                eğlenmek nedir bilinmez
gözler tavanı izlemeden 
                uyku ihtiyaç 
kuru şükür daha ise hayata
bir köşe ıslanacak
şakakları zonklayacak bir değirmencinin
bir kuş aç kalacak
                  ah ah
dağlar ısınacak yer gök kaynayacak
eriyince bir çift yürek 
                  karşılaşınca
emek ismi ise sefalet içinde
bizler sefiliz
bizler 
bizler kimiz?








Bu blogdaki popüler yayınlar

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..
Devamı

ben seni herkesten önce sevdim

ben seni herkesten önce sevdim daha adem dünyaya inmemişti havvanın esamesi yoktu cennette sen oradaydın ben şurada  ellerim yetişmiyordu amma ben seni seviyordum ben seni herkesten önce sevdim karıncalar sıra sıra dizilmeyi arılar bal yapmayı öğrenmemişti varsa ki dünya da düzen içinde bir parça sen vardın senin içinde olduğun herşeyde  biraz ben korku icat edilmemişti insan düşünmeyi bilmiyordu güdüler aklın ötesindeydi sen benim yakınımdaydın ben seni herkesten önce sevdim huzur içindeydi evren çiçekler yerli yerindeydi bir de sen gök kadar mavi güneş kadar sıcak nur kadar aydınlıktın ben seni herkesten önce sevdim olur ya ilk olmadan bilinmez yaşanan sevgili ete bürünmüş karşımda sevmek sevmemek bilinmezken henüz bu yüzden ben ilk sevendim gelmiş geçmiş bütün sevgililerin günahı boynumda kerem aslı leyla mecnun yusuf züleyha leva ile agah sen ve ben ben seni herkesten önce sevdim biliyorum sende biliyorsun iki kişilik dünyanın  açan çiçeklerini görüyorsun su döngüsü yoktu ateş su t
Devamı

y.o.

aşk iki kişiliktir dünya gibi bir cemre düşer kuytu soğuklara ikinci cemre belki bahardan tatlı bi ayaza sonra bir ay bir güneş doğar bir olurlar küçük kıyamet aşk iki kişiliktir sessizce yavaşça  buluşur gözler bir kadın ağlar bir adam susar yağmur yağar fırtına kopar sussuz çöllere ay ışında kavrulur gün ışında  sönerdi ateş aşk iki kişiliktir bazen mavidir denizler kadar bazen karadır göz karası biraz cesaret biraz esaret kadar eller buluşunca tan yeri ağırırken dua ederdi kuşlar aşk iki kişiliktir biri söner biri yanar ikisinin ateşi  ısıtır dünyayı biraz mümkün biraz mümkansız hani karınca  sırtında hani ağustos böceği  sazında adını duymuştum aşkın dokunulmaz ürkütülmez sükut içinde  ay doğduğunda güneş battığında doğardı arafta bitmezdi, bitmedi.
Devamı