Kayıtlar

Eylül, 2021 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..

saat

 seni kaybetmişliğin on yıllık hüznünü yaşıyorum nefesim yettiği kadar yuttuğum anları cevabını bulduğum her soru kabus iken günüme  bozuk saatlerimin durduğu tek doğru bu elimden gelmedi vaktinde yetişmek sana sustuğum en yanlış doğru konuştuğum en doğru yanlış her vakit kilitlenir huzurum uzun bir yolculuk hayat dedikleri iki dudağının arasında bulduğum sıcak yuvanın camdaki buğusunda yüzünü arıyorum yahut canlıların sana taptığı buluttan silüetini hep yakındın bana aslında  adını seslensem duyacaktın elimi uzatsam dokunacaktım belki  her şeyin yaşandığı hiçbir şeyin yaşanmadığı vakitsizliğin esiriyim şu sıralarda bir yelkovan ağırlığında içimdeki sancılar