Zeynep Akay

Nur mu yağdı göklerden ne Ne bu çamur pıhtısı Gökte güzel yüzde bir kan çanağı Küçük çocuğun elindeki ne Ne bu küçük fırtına  Ellere değen küçük çikolata Bu hoş koku nerden gelir  Cennet mi oldu yoksa Dünya Hoş koku gülen  gözler hatrına İki üç semaver kiminle pişer Kim bu benimle konuşan ihtiyar Anladım pişer çayla birlikte ruhlar Mermi mi Füze mi Nedir bizi kurtaracak Et bir tebessüm dünya sımsıcak

Ölüme ramak kala Bir şiir tutturmuşum İçime çekiyorum havanın pusunda Gözlerini öpüşümü hatırladım Yaşının tadını... Sen sus diye ağlayışlarımı birde. Bir çiçekle geliyorsun Ölüme yakın .. Bir film bitiyor Başlıyor vesaire... Sonra sen gidiyorsun karanlığa Evet... Bitiyor uyuku Bir çay söylüyorum Ölüme ramak kala Sana bir şiir yazıyorum Kırmızı çiçekler açmaya hazır Dudakların ani kızarık Kuruluğunu görüyorum Dudaklarımın neminde.... Biliyorum uyuyorsun derin halinde. Ölüme ramak kala Yaşıyorsun belkide ...