Hatta Yorgun Hevesle
dudaklarının birleştiği yerden öperim
gözlerinin başladığı kaşının tamamladığı yerden
kaderimi çizerim
kirpiklerinden ok yol alırsa kalbime doğru
ölümü tercih ederim
zamanımı çalma gideceğim
silinik gözyaşlarımı ıslatmadan sen daha
parmak uçlarından bileğine doğru
hatta omzuna kadar hatta
hatta nefesim boynunda kesilene kadar
öperim
gözyaşlarının kuruduğu yerden öperim
eğer akmışsa bir zaman
ben sileceğim
bir daha akarsa cehennem suyu acından
yanmayı tercih ederim
beni inandırma seveceğim
kabuk bağlamamış yaralarımı iyileştirmeden daha
boynundan dudaklarına doğru
hatta gözlerine hatta
hatta dudaklarım alnında kuruyana kadar
öperim
(!) belki de severim hiç sevmek görmemiş
küçük bir kız çocuğu gibi bilmeden,
içimde orta yaşlı bir hevesle.