Zeynep Akay

gecenin buğusu ile tanıdım seni kapı aralığından sızan ışığın gölgesinde silüetin bir melek gibiydi etrafın yıldızlarla kaplıydı gül kokuyordun kış gecesinde baharı yaşatmıştın bana aklımı alınca yanımda uyuyordun

bir anne bebeğini  koruyor bir yandan ıslatılan kadın çığlıkları emeğinin hediyesi yırtık olanla yırtığa para sayan bir olmamalı gülen çocuk oyuncağın sevincini taşırken güneşle yemek bulan çocuk aynı gökte nefes almamalı bir dünya ki ben var ben var ben var sen belki belki varsın bir yeşil bir gülüş bazen belki belki var olursun arabası olanın yüreği olandan zengin sayıldığı bu dünyada bir ben olmamalıydım benim için sende varsın sende var olmamalıydın çok fazlasın martı İstanbul'a bak artık kimse simit atmıyor oysa kuru ekmeğini paylaşan evsiz amca o seni doyurdu bu sabah zengin dediğin ekmek atmazsa evsiz dediğin tok olmaz atmaya devam edin aman almanızı eksik etmeyin yahut askı kimin umrunda bir dünya ki ben var ben var ben var sen belki belki varsın bir yeşil bir gülüş bazen belki belki var olursun susayanlar suya yetişemezken serinlik için içecek beğenmeyen biz aynı gökte nefes almamalıyız adaletsizlik içinin içinde dünya insanoğlu bu

bana imkansızlık ilham veriyor anlayamazsın sarılmak istediğim kişi yaşamak sitediğim film bütün sokaklarını gezmek istediğim şehir sensin bana gözlerin ilham veriyor anlayamazsın güzelliğin kokun bakışın zekân hayranların sayısız hobilerin güzel olan ne varsa dünyada sensin bana tutku ilham veriyor anlayamazsın ateşin kıvılcımları küçük kavgalar inatlaşmalarımız mesela bazen küçük bir sarılma sensin bana sözlerin ilham veriyor anlayamazsın ütopik fikirlerin toplum meselelerin insanları anlayabilmen incelemen benimse uslanmaz merakım sensin bana sevda ilham veriyor anlayamazsın anlayamadın sevdaya ait ne varsa sensin

gözüne perde gününe gölge olmak istemezdim sonunda bir gül solacak hepsi benim yüzümden gülmeyi unutacaksın hepsi benim yüzümden karnında korkunç bir sancı var hepsi benim yüzümden gece uyukusuzlukların artacak yemeyi içmeyi bilmiyormuşcasına boğulacaksın maddelerin içinde hepsi benim yüzümden korku ciğerini boğacak bir dinlerken bin dünya gezeceksin hepsi benim yüzümden güzel düşlerini böleceğim gözlerindeki ışık solacak yavaştan görmemeye başlayacaksın kalbin... kalbin taş kesilecek hepsi... hepsi benim yüzümden