sarı.
sesin gülünce kalbim kanatlanır gözlerimiz değince ansız mesut ölürüz bir kız çocuğu doğar sessizliğinde ellerimi bıraktığın da ellerini severim gözlerini kırptığında kirpiklerini... ellerini değdirdiğin herşey güzelleşir çiçekler solmaz üstümüzde geç kalmışlıkla genç kalmışlık arasında bir susuzluk bir sonsuzluktur güneşin doğduğu umudun battığı yerde bulurum... biliyorum bir gün kimsesiz kuşlar anlaşır gözün gözüme takılı kalır çiçekler solmaz şefkatsiz kalmaz kelebekler susmazsan adalette yerini bulur sağlıkta varoluş ve yok oluş arasında kaybolduğum yeni dünya sustuğunda dudaklarını güldüğünde gözlerini severim ağladığında kırışıklarını seni hissedince bir kız doğar geceme her ağladığında seni severim mesut ölürüz