Zeynep Akay

lanetli köyün kavalcısı bir aşk bir kıyametti bin ah bir ana bedeldi nefes çalardım nefes alırdı kuşlar sonra toplanırdı lanet kaçardı insanlar sen susardın kıyamet  sen konuşurdun lanet lanetli köyün kavalcısı tüm kötülük                       ardımda

bir gök dile benden sessiz olsun hıçkırıkları kabul görsün her damlada yıldızlar öpsün alnını bir çocuk sahiplensin gecen her ağladığın da  bir filiz düşsün  bir çocuk doğsun dünyada bir kuş uçsun elimden dilek tutayım ikimizin dilinden göklere kadar uzansın namı içimdeki şarabın bir uçurtma süzülsün çehresinde göğünü süslediği gibi gününü hayalini süslesin ellerini her attığında adını zikretsin bir gök dile benden hiç dokunulmamış hiç şiir yazılmamış olsun öyle bir gök dile ki hep alınmış hiç verilmemiş bir gök dile benden bir gök ki bir gök bir