Kayıtlar

Kasım, 2014 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Bittim

Baş harfi sen , Son harfi ben. Sonra dokunulmazlara gidiyorum Nefesin bir o kadar uzak bana Aklım seni anımsatıyor Ruhum sen diye diye ağlıyor. Kafam hep karışık Gelsen toparlanırdım. Saatler hep sana çıkıyor Gittiğim mekanlarda buluşuyoruz İki çay söylüyorum Sen hiç içmiyorsun Şimdi dokunulmaz yerlere gideceğim Beni özlediğini bilmek isterdim Ya benimle gelirsen Ben nasıl güleceğim? Yalanlar söylersem Günaha girerim Sana ilk defa gel demiyorum Arkamda kal... Çay soğudu Benimde kalbim dondu. En azından, gülümsemelerim, Bende kalsın Hoşçakal.

Aklım durur

Resim
Parmaklarım, kaleme değince; Ne hayat çıkarır var oluşundan. Sesim kesilir, bakakalırım kağıda Uzaklarda çok uzaklarda Nefesini duyarım, sen Sen beni hiç hissetmessin Çünkü ben sana senin göremediğinden Daha yakınım Ellerim  senin dizginlerinde Ben yazarsam herkes okur Kıskanırım. Ben yazarsam sen ezilirsin Var oluşun önem kazanır Oysa sen bir hiçsin Ben utanırım Sen git Ben, seni yazacağım.