kasırga
ısınamadığım bütün rüzgarlarda
taşıyamadığım bir yük var
alelade bir rüzgar değil bu
kıyamet buz gibi iliklerimde
biçare el açıp dayanmalı
da-yan-ma-lı sussuzluğa ve
uzak diyarların en uzağında
karanlık denizlere dalmalı
dibini nefesi düşünmeden
çiçekler güneşin koynundaydı
ön görülen kurak yarınlara
korkuyla uyandım yalnız
hızlandırdım ölümü yavaşladım