Güzellik Meselesi
yüzünde gün açan güzelimin koynunda piri reis gibi ezberledim yurdumu sarıldım sarmaladım güneşi cesaretle korkmadım yanmaktan hiçbir vakit zihnimin çizdiği hayali hudutlara gönlümde evren şahit oysa şiirler biriktirdim her durağımda bir dize fısıldadım güzelime her söylenen için bir işaret bıraktım dünyamın haritası yazıldı böylece kuşun kanadında uçurumun dibinde aslanın ağzında feza da kara delikte en güzel saç telinden en güzel şiire kadar bir yol çizdim belki güzelim bilmezdi kendini benim onu bildiğim kadar misal şems o gözlerini açtı diye gelir kamer uykusunda izlemek için adım adım gezdim dünyamın yollarını seyyah gibi teslim ettim ruhumu her güzel şeyden güzelim kaldı her baktığım gözde güzelim vardı açan çiçekte yüzünü gördüm şelalelerce gülüşünü denizin her dalgasında adını duydum güzelim mi hayattı hayat mı güzelim görmeyi bilirse insan evren tanrının varlığının kanıtıydı güzelimde görebilirsen vardı üzerine