bir gitme meselesi
bir şiir yazacaktım gözlerine daldım yine gitme ayak bastığın her şehir güzel gitme farzet ki peşinden gelmeye yetemedim affet gitme acıyan yaralarımı sarmanı beklemiyorum ancak gitme gözlerinde demlenip yüreğinde burkulayım gitme aklımla kalbim arasında gözlerin meczubum gitme bak ellerime ellerinden ırak gariban gitme umuda yeşeren düşlerinin kâbusu bu gitme kötü bir insanım biliyorum haketmedim diliyorum gitme kollarımı açtım diz çökebilirim önünde gitme her şey bulunur para ev yenilik ama sen gitme çayımın öbür tarafında ellerin olmazsa naparım gitme nefesim zehir oluyor panzehir senin gözlerinde gitme insan olduğumu hissediyorum lütfen gitme...