y.o.

aşk iki kişiliktir
dünya gibi
bir cemre düşer
kuytu soğuklara
ikinci cemre
belki bahardan
tatlı bi ayaza
sonra bir ay
bir güneş doğar
bir olurlar
küçük kıyamet
aşk iki kişiliktir
sessizce
yavaşça 
buluşur gözler
bir kadın ağlar
bir adam susar
yağmur yağar
fırtına kopar
sussuz çöllere
ay ışında
kavrulur
gün ışında 
sönerdi ateş
aşk iki kişiliktir
bazen mavidir
denizler kadar
bazen karadır
göz karası
biraz cesaret
biraz esaret kadar
eller buluşunca
tan yeri ağırırken
dua ederdi kuşlar
aşk iki kişiliktir
biri söner
biri yanar
ikisinin ateşi 
ısıtır dünyayı
biraz mümkün
biraz mümkansız
hani karınca 
sırtında
hani ağustos böceği 
sazında
adını duymuştum aşkın
dokunulmaz
ürkütülmez
sükut içinde 
ay doğduğunda
güneş battığında
doğardı arafta
bitmezdi, bitmedi.



Bu blogdaki popüler yayınlar

Cam Kenarı

şiirler hep kitaplar da yazmaz sokaklarda da.. bir şiir gördüm cam kenarında cesaretindendi rüzgârla boğuşması bir şiir kokladım cam kenarında daha önce kimse koklamamıştı belli ki zor atmıştı kendini rutubetli evin balkon kapısından bütün fransızlar türk olabilirdi artık durum normale büründü bir şiir özgürlüğüne kavuştu yaratıcısının kirli ellerinden kurtuldu şairler hep naif olmaz inandık çokça yalana bir şair hep insaflı olmaz sarhoştur çoğu zaman şiirini hırpalar... bir şiir gördüm asaleti âsiliği ile karışmış bu lanete bir baş kaldırış... alnından öpeceğim şiir alnından öpeceğim...
Devamı

Güzellik Meselesi

  yüzünde gün açan güzelimin koynunda piri reis gibi ezberledim yurdumu sarıldım sarmaladım güneşi cesaretle korkmadım yanmaktan hiçbir vakit zihnimin çizdiği hayali hudutlara gönlümde evren şahit oysa şiirler biriktirdim her durağımda bir dize fısıldadım güzelime her söylenen için bir işaret bıraktım dünyamın haritası yazıldı böylece kuşun kanadında uçurumun dibinde aslanın ağzında feza da kara delikte en güzel saç telinden en güzel şiire kadar bir yol çizdim belki güzelim bilmezdi kendini benim onu bildiğim kadar misal şems o gözlerini açtı diye gelir kamer uykusunda izlemek için adım adım gezdim dünyamın yollarını seyyah gibi teslim ettim ruhumu her güzel şeyden güzelim kaldı her baktığım gözde güzelim vardı açan çiçekte yüzünü gördüm şelalelerce gülüşünü denizin her dalgasında adını duydum güzelim mi hayattı hayat mı güzelim görmeyi bilirse insan evren tanrının varlığının kanıtıydı güzelimde görebilirsen vardı üzer...
Devamı

Mehlikam

Mailerinde kaybolduğum ıssız gök altında kaldım aciz kimsesiz ömrüm amade kaç satır hatıra bıraktın ey benim kaygısız zeytin gözlü parlak güneşim sen bana mai deniz, bana sıcak bir gök borçlandın kalbimle yüz çevirdiğim kaç eşsiz hatıra sırtlandın Ufukları dardır bu göğün kanadı kırık uçamazsın gönlünde kırılır bu defa bir düzende var olamazsın ey benim gönlü kuytuda kalmış nazlı çiçeğim ben sana hayat vaat ederken sen mahrum kaldın sırtımı döndüğüm duvarlardan ruhuma sarıldın Halim ahvalinle yekpare cihana sığamadım hayratımdır evrene her şiir senden sığdırdığım ey benim gülen yüzünde çiçekler yeşerttiğim avare dünyanın ellerinden köşe bucak kaçırdın varlığınla naçiz benliğimi kuraklıktan kurtardın Ayrıldığım her şehre senden bir hatıra bıraktım kurduğum hülyada bir senden, bir de sen vardın ey benim cihandan yitip saye gibi hayalileştiğim yürüdüğüm her yolda bugünden yarınıma candın korkularımı saklayıp sinende, bana kokunla baktın Mai ıssız mai yalnız ve karanlık artık senin kaçtığı...
Devamı