me.

gölgesi ile oynardı yalnızlığı

insandı sığınırdı

korunaklı yalanlara

mesela bir çay bahçesinde

sigarasını yakardı tebessümle

belki yorgundu uyumuştu sahilde

tutmayacaktı elleri

yüzünü hayatsuyunun

her nefesinde hissediyordu

kafesinde çırpınan sözleri

affı yoktu hayallerin

bir kursa bin yıkılırdı hayat

o yüzden beyazladı yüzü

elleri her zamankinden bayat

kokusunu unuttuklarını

kalbinde ağırladı

sustuklarını sonsuza uğurladı

iğneler kadar küçük

depremler kadar kontrolsüzdü

insandı umardı yaşamı

istemsiz umarsız belki hoyrat

ardındakiler bazen onun

bazen değildi

ikilemlerle düşe kalka

bi ileri iki geri derken

nice zaman olmuş birden

unutulmuş aile sofrasında

bırakmıştı huzurunu

belli ince kaslarından sussuzluğu

hani beklemişti onu bir gonca

o daha hevesliyken

dalgasız deniz sakin mehtap

gözleri ile gözleri birleşirse şayet

bir daha dokunurdu hayatsuyuna

bir daha yaşardı yeniden

yalnızlığı bu kez kendiyle oynardı

sessiz sakin sükunetle

oda ağır başını koyardı dizlerime

saçlarını okşardım

ben saçlarını okşardım o unuturdu

sonra bir sigara daha yakardı yeniden

bir kez daha aldanmış

bir kez daha yıkışmışcasına



Bu blogdaki popüler yayınlar

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..
Devamı

ben seni herkesten önce sevdim

ben seni herkesten önce sevdim daha adem dünyaya inmemişti havvanın esamesi yoktu cennette sen oradaydın ben şurada  ellerim yetişmiyordu amma ben seni seviyordum ben seni herkesten önce sevdim karıncalar sıra sıra dizilmeyi arılar bal yapmayı öğrenmemişti varsa ki dünya da düzen içinde bir parça sen vardın senin içinde olduğun herşeyde  biraz ben korku icat edilmemişti insan düşünmeyi bilmiyordu güdüler aklın ötesindeydi sen benim yakınımdaydın ben seni herkesten önce sevdim huzur içindeydi evren çiçekler yerli yerindeydi bir de sen gök kadar mavi güneş kadar sıcak nur kadar aydınlıktın ben seni herkesten önce sevdim olur ya ilk olmadan bilinmez yaşanan sevgili ete bürünmüş karşımda sevmek sevmemek bilinmezken henüz bu yüzden ben ilk sevendim gelmiş geçmiş bütün sevgililerin günahı boynumda kerem aslı leyla mecnun yusuf züleyha leva ile agah sen ve ben ben seni herkesten önce sevdim biliyorum sende biliyorsun iki kişilik dünyanın  açan çiçeklerini görüyorsun su döngüsü yoktu ateş su t
Devamı

y.o.

aşk iki kişiliktir dünya gibi bir cemre düşer kuytu soğuklara ikinci cemre belki bahardan tatlı bi ayaza sonra bir ay bir güneş doğar bir olurlar küçük kıyamet aşk iki kişiliktir sessizce yavaşça  buluşur gözler bir kadın ağlar bir adam susar yağmur yağar fırtına kopar sussuz çöllere ay ışında kavrulur gün ışında  sönerdi ateş aşk iki kişiliktir bazen mavidir denizler kadar bazen karadır göz karası biraz cesaret biraz esaret kadar eller buluşunca tan yeri ağırırken dua ederdi kuşlar aşk iki kişiliktir biri söner biri yanar ikisinin ateşi  ısıtır dünyayı biraz mümkün biraz mümkansız hani karınca  sırtında hani ağustos böceği  sazında adını duymuştum aşkın dokunulmaz ürkütülmez sükut içinde  ay doğduğunda güneş battığında doğardı arafta bitmezdi, bitmedi.
Devamı