güneş

keşke esinlense evren güzelliğinden

o zaman güzellik hakkıyla bilinirdi

güzel anların cenazesi kulağımda

sen varsan vardı yoksan yoktu dünya

zeytin gibi gözlerinden parlayan

umut ışığına bağımlıyım

küçük bir kız çocuğuna benzetiyorum halimi

resimlere çizdiğim her aşk senin

ben güneşe hiç bu kadar yakın olmadım ki

umutla karışık korkularımla

el değmemiş kutsallığınla yan-dım

evren mucizeleri koynunda taşımaktadır bazen

karda açan minik kardelen

yazın rüzgâr hafif esen

ellerimde sen

gözlerimde kirpikler

sanki  uzun bir rüya bu hayat bu kadar güzel değil

hiçbir masal bu kadar uzun değil

hem gözlerde yalan söylemez sanıyorum

şimdi ellerimde bi kutu kutu içinde 

bitmemiş şiirlere hiç nokta koymadım

sen bürünen her şiir sonsuza dek açık kalacak

bu hikayede inatla yarım

bir parça dokundurabilsem ezeli ve ebedi

gözlerinden güneşler doğacak

yaşlarında fırtınalar ardı sıra

ama evren hiç olmadığı kadar güzel ve baki kalacak

ben güneşe hiç bu kadar yakın olmadım 

korktuğum her yalnızlıkta ellerim sana uzanacak


Bu blogdaki popüler yayınlar

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..
Devamı

y.o.

aşk iki kişiliktir dünya gibi bir cemre düşer kuytu soğuklara ikinci cemre belki bahardan tatlı bi ayaza sonra bir ay bir güneş doğar bir olurlar küçük kıyamet aşk iki kişiliktir sessizce yavaşça  buluşur gözler bir kadın ağlar bir adam susar yağmur yağar fırtına kopar sussuz çöllere ay ışında kavrulur gün ışında  sönerdi ateş aşk iki kişiliktir bazen mavidir denizler kadar bazen karadır göz karası biraz cesaret biraz esaret kadar eller buluşunca tan yeri ağırırken dua ederdi kuşlar aşk iki kişiliktir biri söner biri yanar ikisinin ateşi  ısıtır dünyayı biraz mümkün biraz mümkansız hani karınca  sırtında hani ağustos böceği  sazında adını duymuştum aşkın dokunulmaz ürkütülmez sükut içinde  ay doğduğunda güneş battığında doğardı arafta bitmezdi, bitmedi.
Devamı

ben seni herkesten önce sevdim

ben seni herkesten önce sevdim daha adem dünyaya inmemişti havvanın esamesi yoktu cennette sen oradaydın ben şurada  ellerim yetişmiyordu amma ben seni seviyordum ben seni herkesten önce sevdim karıncalar sıra sıra dizilmeyi arılar bal yapmayı öğrenmemişti varsa ki dünya da düzen içinde bir parça sen vardın senin içinde olduğun herşeyde  biraz ben korku icat edilmemişti insan düşünmeyi bilmiyordu güdüler aklın ötesindeydi sen benim yakınımdaydın ben seni herkesten önce sevdim huzur içindeydi evren çiçekler yerli yerindeydi bir de sen gök kadar mavi güneş kadar sıcak nur kadar aydınlıktın ben seni herkesten önce sevdim olur ya ilk olmadan bilinmez yaşanan sevgili ete bürünmüş karşımda sevmek sevmemek bilinmezken henüz bu yüzden ben ilk sevendim gelmiş geçmiş bütün sevgililerin günahı boynumda kerem aslı leyla mecnun yusuf züleyha leva ile agah sen ve ben ben seni herkesten önce sevdim biliyorum sende biliyorsun iki kişilik dünyanın  açan çiçeklerini görüyorsun su döngüsü yoktu ateş su t
Devamı