istanbuluma

seni seviyorum istanbul
gerdanında yaşlarınla
yürümeye yeni başlamış
bebeklerin koşturmasıyla
hissiz kelebeklerin ölürken
döktüğü gözyaşlarıyla
hatalarınla seviyorum
elime geçirdiğim ilk sevgi sana
ilk aşkım senin karanlığında
bir balıkçı kadar seviyorum seni
liselilerin el ele tutuştuğu
dar sokaklarınla 
mazisinde ölüm yatan yokuşlar
uçurumlar ile ayrılmayacakmışcasına
seviyorum seni istanbul
ayak bileklerindeki parçacıklarınla
bana hep aşkı hatırlatan zehir zemberek
ilk ve son öpüşlere şahit olduğunda
alnından öpmek istiyorum
annelerin ölümsüzlüğü gibi
umutlu bakışlarınla seviyorum
kaybolduğum sokakların bir bir aklımda
küçük ayasofyadan kadırgaya
üsküdardan beykoza kadar seviyorum
zillere basıp kaçan çocuklarınla
yardım bekleyen teyzemin
dua eden bakışlarıyla
simit satan çocukların hayalleri kadar
gökleri delenlerin ihtişamıyla
seni seviyorum istanbul
severken ayrılanların içinde kalan
uhte gibi senden ayrılıyorum
biz hâlâ sevgiliyiz istanbul
seni asla bırakmayacağım desem 
sende inansan ve bu son olsa
bu son olsa ve gömülsem derin
sularına...

Bu blogdaki popüler yayınlar

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..
Devamı

ben seni herkesten önce sevdim

ben seni herkesten önce sevdim daha adem dünyaya inmemişti havvanın esamesi yoktu cennette sen oradaydın ben şurada  ellerim yetişmiyordu amma ben seni seviyordum ben seni herkesten önce sevdim karıncalar sıra sıra dizilmeyi arılar bal yapmayı öğrenmemişti varsa ki dünya da düzen içinde bir parça sen vardın senin içinde olduğun herşeyde  biraz ben korku icat edilmemişti insan düşünmeyi bilmiyordu güdüler aklın ötesindeydi sen benim yakınımdaydın ben seni herkesten önce sevdim huzur içindeydi evren çiçekler yerli yerindeydi bir de sen gök kadar mavi güneş kadar sıcak nur kadar aydınlıktın ben seni herkesten önce sevdim olur ya ilk olmadan bilinmez yaşanan sevgili ete bürünmüş karşımda sevmek sevmemek bilinmezken henüz bu yüzden ben ilk sevendim gelmiş geçmiş bütün sevgililerin günahı boynumda kerem aslı leyla mecnun yusuf züleyha leva ile agah sen ve ben ben seni herkesten önce sevdim biliyorum sende biliyorsun iki kişilik dünyanın  açan çiçeklerini görüyorsun su döngüsü yoktu ateş su t
Devamı

y.o.

aşk iki kişiliktir dünya gibi bir cemre düşer kuytu soğuklara ikinci cemre belki bahardan tatlı bi ayaza sonra bir ay bir güneş doğar bir olurlar küçük kıyamet aşk iki kişiliktir sessizce yavaşça  buluşur gözler bir kadın ağlar bir adam susar yağmur yağar fırtına kopar sussuz çöllere ay ışında kavrulur gün ışında  sönerdi ateş aşk iki kişiliktir bazen mavidir denizler kadar bazen karadır göz karası biraz cesaret biraz esaret kadar eller buluşunca tan yeri ağırırken dua ederdi kuşlar aşk iki kişiliktir biri söner biri yanar ikisinin ateşi  ısıtır dünyayı biraz mümkün biraz mümkansız hani karınca  sırtında hani ağustos böceği  sazında adını duymuştum aşkın dokunulmaz ürkütülmez sükut içinde  ay doğduğunda güneş battığında doğardı arafta bitmezdi, bitmedi.
Devamı