Zeynep Akay

özlemini çektiğine hoşçakal demek.. kaç bıçak yarası yıldızlar yakın çiçekler uzak artık yağmur yağarken gökyüzüne değiyor toprağı bırak kuru kalsın al bu dünyayı göğü benden gerekirse denizleride sen kimsin bilmem küçük bir el uzanıyor tohuma haydi göğe dik gök çiçek açsın sevdanla elveda zor elveda çok zor iş kokusunu toprak çalmış bilin artık sevdiğiniz kokuyu değebilirsen içime değde dursun bu vicdansız akım gök deliniyor gök ağlıyor tersine zamanın kayıp verdik en hakikisinden bu lanet hoşçakal bu lanet olası vedalar hiç bana göre değil sessizce gitti sevilenler ateşler su yakıyor artık sonrası... sonrası, her...

takım elbiseyle gezme şehitlerimin arasından nasıl dokunmaz ruhları demirden kalbine gece yükselen bomba sesi kaç kalbe dokundu oysa bırak siyaseti kaldı mı hak hukuk ki devlete ihtiyaç olsun kim kimi öldürmüş evlendir tecavüzcüyü sus kızım o senin kocan ye dayağını öl sonra terör var alışın ölecek birileri bombalar patlayacak alıştır kundaktaki bebeni kınarız terörü tecavüzü basit iş bir kaç kamera siyaha boya medyanı ekran köşesine birde siyah kurdela kınıyoruz de sadece kınıyoruz insanı insanlıktan çıkaran her neyse kınıyoruz sadece

beni bana bırakma çocuk gel bir an önce içimdeki saçma özleme bi kılıf bulamadım içimde hoş tamamen kuralsız bir başlangıçtı herşey bir cenin toprakla büyüyüverdi biz de aşık olabilirdik elbet kendimi yargılamaktan hep çektiğim bu saçma sancı gel de haklı çıkar beni çocuk ve gel bir an önce oysa özlemek güzeldi şiir yazdıracak kadar güzel kokunu benimsedim içimde aya yıldızlara güneşe anlatıyorum hepsi anımsıyor aslında seni ilk gördüğüm an gibi gözlerinin ışığında benide büyüt çocuk ve gel bir an önce ne sendin beni benden alan ne de beni bana bırakan bir küçük filiz bıraktın kurak ormanlarıma yeşeren korku veriyor gü...

Ne lüzum  vardı papatyaları öldürmeye Bir yaprak daha olsaydı sevecek miydi Dilek fenerleri martıları vurdu Kabul olmadığı gibi yalnızda bıraktı deniz kıyısında Simidi bölüşecek martı da artık yok oldu İdrakı zor tek bişey vardı aslında Sevilmeyecektik kainat yeksan olsada

Rabbim! Bakışında korku keder Oyuncağı için üzülmesi gerekirken Dört yanını sarmış siper Rabbim! Ruhunda çocukluk var Tamam istemez belki çikolata Ama ne olur annesini ver Rabbim! Kokusunda kükürt barut Cennet kokması gerekirken Ölmesi mi şimdi onun için umut? Rabbim! Kalbinde temiz iman Sana uzanır küçücük elleri Biz duymayız, biz çirkiniz Sağarız,  uyuruz Dikenı batmadan rahatsız olmayız Rabbim! Sen titret yüreğimizi Sana uzanan küçük elleri Geri çevirme... Küfür ehlini Kahru perişan eyle. Rabbim! Çocuklar bu dava için çok masum Bu davada onları söndürme... Rabbim! Dualarımızı kabul eyle

Bin yaprak yere düşü verirde Sevdiğini söyleyemezsen yarine... Neylesin papatya.. Neyleyim ben,sonbahar İlk beni kavururken? Ben bir koca çınardım' Üsküyâr'ın en güzel yerinde... Leylalar bitmedi, mecnunlarıyla Köklerimde,  hâlâ efsanelerse. Fersah uzaklıktaki ayrılıkları görürüm Anlamam niye? Kocamış bir çınar tecrübelidir oysa Amma bilirim birşeyi, sırdır. Ayrılıklar sevdaya dahil değil. Seven sevdiğini söylemedikçe Çok daha yaprağımız ziyan olacak Hayır, menfaat gütmüyorum Güdemem de İnsansı bir duygu yok içimde.. Ha bu arada sevda insana ait değil yalnız Hepimiz sevda ile yaratıldık.. . Her ihtiyar gibi sözü dağıttım, aff ola! Demem o ki; Sevdiğinizi kaybetmeyi...

Üzerimize alamadık hiç bir sözü Ya büyük geldi yada epey küçük Kâh oturduk bi köşe başında Çayımızı içtik yaza inat... Kâh vapura bindik deniz aşkıyla Lodosa bağrımızı açtık kışa inat. Sonra... bir kaç sigara yaktık Geçmiş ve gelmeyecek mutluluklara Kendimize kafes ördük en dikenlisinden Ahmet Kaya görse sazıyla vururdu herhal Haksızda sayılmaz ya... Diyeceklerimizi boğazımıza dizdikte Sustuk çoğu zaman... Bundandır sessizce gece dökülen yaşlar Yıldızları izleyecek kadar özgürüz Eğer bulursak biraz...