Güzellik Meselesi
yüzünde
gün açan güzelimin koynunda
piri
reis gibi ezberledim yurdumu
sarıldım
sarmaladım güneşi cesaretle
korkmadım
yanmaktan hiçbir vakit
zihnimin
çizdiği hayali hudutlara
gönlümde
evren şahit
oysa
şiirler biriktirdim her durağımda
bir
dize fısıldadım güzelime
her
söylenen için bir işaret bıraktım
dünyamın
haritası yazıldı böylece
kuşun
kanadında
uçurumun
dibinde
aslanın
ağzında
feza
da kara delikte
en
güzel saç telinden
en
güzel şiire kadar bir yol çizdim
belki
güzelim bilmezdi kendini
benim
onu bildiğim kadar
misal
şems o gözlerini açtı diye gelir
kamer
uykusunda izlemek için
adım
adım gezdim dünyamın yollarını
seyyah
gibi teslim ettim ruhumu
her
güzel şeyden güzelim kaldı
her
baktığım gözde güzelim vardı
açan
çiçekte yüzünü gördüm
şelalelerce
gülüşünü
denizin
her dalgasında adını duydum
güzelim
mi hayattı
hayat
mı güzelim
görmeyi
bilirse insan
evren
tanrının varlığının kanıtıydı
güzelimde
görebilirsen vardı
üzerine
cennet serpilmiş teni
yaşam
boyu izlenmeye değer
hakkıyla
izleyebilirsen eğer
kaçarcasına
yokluğundan arkama bakmadan
gezdim
gezdim gezdim
en
güzel şiire kadar bir yol çizdim
piri
reis gibi ezberledim yurdumu
her
durağa bir işaret bıraktım
varlıktan yokluğa kadar güzelimi buldum
korkmadım kaybolmaktan hiçbir vakit
elimde silgi ile koşarken ufuklara
tükenmez mürekkep yazgımda kilit