inbar

kırık aynalarda bulduğum çehre

tanımadığım yılların yansıması

hatıramdaki çiziklerde rastladım

ömür dolu kadehlere sığdırdığımızı

ışıklar kapandığında bir leva

güneş doğduğunda bir zeva

milyon kere edilmişti and hayata

milyon kere girilmişti bu savaşa

ve bir mil yol katedememiştim

hatırla ölmüştüm ya bir çok kez

öldüm  yine öldüm  ve öldüm

ölmeden önce ölünüz tavaf

kuşlar filizlendi harabe çehremde

dilim lal gözlerim ama 

döndüm durdum içimin hanlarında

kurak ormanda hemen sarardım 

berrak sularda kayboldum

bahar gelirdi ellerinde çiçeklerle 

ahmak ıslatır gibi bir süs takındım

bin defa girdiğim bu savaşı yine kaybeder

bin defa da girsem yine boğardım

mucizeler örterdi üstümü o zaman

bir kârım olurdu kainattan

sular dalgalandığında denizlerde

yırtık tenimin çiçeklerine rastladım

aradığım son çarenin ipuçları

bir damlaya sığmayan bir denize taştı

hani çocuk ya şimdi parçalar

ne zaman bütün olacaktı