Mailerinde kaybolduğum ıssız gök altında kaldım aciz kimsesiz ömrüm amade kaç satır hatıra bıraktın ey benim kaygısız zeytin gözlü parlak güneşim sen bana mai deniz, bana sıcak bir gök borçlandın kalbimle yüz çevirdiğim kaç eşsiz hatıra sırtlandın Ufukları dardır bu göğün kanadı kırık uçamazsın gönlünde kırılır bu defa bir düzende var olamazsın ey benim gönlü kuytuda kalmış nazlı çiçeğim ben sana hayat vaat ederken sen mahrum kaldın sırtımı döndüğüm duvarlardan ruhuma sarıldın Halim ahvalinle yekpare cihana sığamadım hayratımdır evrene her şiir senden sığdırdığım ey benim gülen yüzünde çiçekler yeşerttiğim avare dünyanın ellerinden köşe bucak kaçırdın varlığınla naçiz benliğimi kuraklıktan kurtardın Ayrıldığım her şehre senden bir hatıra bıraktım kurduğum hülyada bir senden, bir de sen vardın ey benim cihandan yitip saye gibi hayalileştiğim yürüdüğüm her yolda bugünden yarınıma candın korkularımı saklayıp sinende, bana kokunla baktın Mai ıssız mai yalnız ve karanlık artık senin kaçtığı...