uçurum

doktor yollarımıza ışık tutma
ışık tutmayı öğret zihin mezarlığıma
size anlatılan bir kaç küçük sıkıntı
hasta bir cehennem yaşar için de
biraz dinledikten sonra germe çarmıha
İsa'nın bıraktığı gibi beni bırakma
doktor ışıkların söner ben ellerimi yakarım 
küçük kafatası varsa içi katran doludur
bir yalnız perçin deler göğsümü
farkında değil hiçbir sürtük göğü silenlerin
benim de aklımda tek bir resim senden kalan
uyuyan kirpiklerin kurak gözlerin
bir de his var senden geriye 
sarıldığın kaşık yorgun bedenim
yorgunum doktor çok yorgunum
ya şimdi öğretirsin ışık yakmayı 
yada beni silersin büsbütün
ama bana kalırsa birincisi daha kolay
dağılmış bir havari sürüsü istemezsin
senden sonra yılanlara sarılmam 
kaçma nolur dokun dudaklarıma hisset kuruluğunu
aslında hissettiklerim boş bir duvar an
sen ne dersen de canlanmıyor duygular
bir küçük serçe ölse önümde oturup ağlardım
gamsızlığım görmüyor artık onu
bir çifte takıldım izlerken soyunurdum benliğimi
oysa ben sadece ben miyim?
doktor susma anlat bana zaman dar
zürriyetimde durmayan kan bende sis
o zaman sen böl karanlıklarımı yorgunum
bari elimden tut bu kez
bu kez düşmeyeyim uçurumlardan

Bu blogdaki popüler yayınlar

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..
Devamı

y.o.

aşk iki kişiliktir dünya gibi bir cemre düşer kuytu soğuklara ikinci cemre belki bahardan tatlı bi ayaza sonra bir ay bir güneş doğar bir olurlar küçük kıyamet aşk iki kişiliktir sessizce yavaşça  buluşur gözler bir kadın ağlar bir adam susar yağmur yağar fırtına kopar sussuz çöllere ay ışında kavrulur gün ışında  sönerdi ateş aşk iki kişiliktir bazen mavidir denizler kadar bazen karadır göz karası biraz cesaret biraz esaret kadar eller buluşunca tan yeri ağırırken dua ederdi kuşlar aşk iki kişiliktir biri söner biri yanar ikisinin ateşi  ısıtır dünyayı biraz mümkün biraz mümkansız hani karınca  sırtında hani ağustos böceği  sazında adını duymuştum aşkın dokunulmaz ürkütülmez sükut içinde  ay doğduğunda güneş battığında doğardı arafta bitmezdi, bitmedi.
Devamı

ben seni herkesten önce sevdim

ben seni herkesten önce sevdim daha adem dünyaya inmemişti havvanın esamesi yoktu cennette sen oradaydın ben şurada  ellerim yetişmiyordu amma ben seni seviyordum ben seni herkesten önce sevdim karıncalar sıra sıra dizilmeyi arılar bal yapmayı öğrenmemişti varsa ki dünya da düzen içinde bir parça sen vardın senin içinde olduğun herşeyde  biraz ben korku icat edilmemişti insan düşünmeyi bilmiyordu güdüler aklın ötesindeydi sen benim yakınımdaydın ben seni herkesten önce sevdim huzur içindeydi evren çiçekler yerli yerindeydi bir de sen gök kadar mavi güneş kadar sıcak nur kadar aydınlıktın ben seni herkesten önce sevdim olur ya ilk olmadan bilinmez yaşanan sevgili ete bürünmüş karşımda sevmek sevmemek bilinmezken henüz bu yüzden ben ilk sevendim gelmiş geçmiş bütün sevgililerin günahı boynumda kerem aslı leyla mecnun yusuf züleyha leva ile agah sen ve ben ben seni herkesten önce sevdim biliyorum sende biliyorsun iki kişilik dünyanın  açan çiçeklerini görüyorsun su döngüsü yoktu ateş su t
Devamı