İstanbul Büyük Benden



Sen mi büyüksün ben mi Ey İstanbul?
Tabi ki sen benim nazlı sevgilim.
Ne zaman doğar güneş
Çamlıca'dan eteklerine?
Söyle sevgilim, o zaman geleyim.
Yangınlar su içer oldu, son bahar gitmez
Dumanlar işgal etti beldemi
Senden bi haber, canımız miskinler tekkesi
Kokusu meyvelerden bahçeler
Evet sevgilim, sen büyüksün benden
Kemerin egzoza karşı siperi
Fatih'in büyülü cephesi misali
İnsanlar da iyi midir sahi?
Ey sevgilim iki yakan bi arada değil
Artık bizi kimse biz edemez
Beyazıttan kopamıyorum, Üsküdar'a
Yahut Beykoz çok uzak buralara
Söyle ne zaman diner arabalar?
O zaman biteyim kapında çiçeklerle
Besini oksijen karışık sigara dumanı
Alış sevgilim, bizim çiçekte efkârlı
Sonra seni dilerim belki yıldıza
İçten söylerim duyarsa şanslıyım bugünde
Hiç olmadığım kadar hemde
Elbette benden büyüksün İstanbul
Özür diliyorum, affet.
Biliyorum, bu ne cürret?
Hayır, hasret kalırsam sana kalbim aksar
Nefesimi benden alma söz
Çiçeklerin yanında içmem sigara...


Bu blogdaki popüler yayınlar

buse

öpebilseydim eğer yanaklarını hayat daha sanatsal olurdu  sular durulur, kalbim rahatlardı bu aşk bulmasaydı içimi daha anlamsız olurdu yaşam bir gün görme hevesi ile uyanmazdı gözlerine bir arpa boyu uzak olsam koruyamazdım düşlerimi fezaya açılır gibi denizde boğulur gibi ölümü göze alırcasına açılırdı ellerimiz değdiğinde  binbir hayat doğardı bizde ısınırdık güneşiyle..
Devamı

y.o.

aşk iki kişiliktir dünya gibi bir cemre düşer kuytu soğuklara ikinci cemre belki bahardan tatlı bi ayaza sonra bir ay bir güneş doğar bir olurlar küçük kıyamet aşk iki kişiliktir sessizce yavaşça  buluşur gözler bir kadın ağlar bir adam susar yağmur yağar fırtına kopar sussuz çöllere ay ışında kavrulur gün ışında  sönerdi ateş aşk iki kişiliktir bazen mavidir denizler kadar bazen karadır göz karası biraz cesaret biraz esaret kadar eller buluşunca tan yeri ağırırken dua ederdi kuşlar aşk iki kişiliktir biri söner biri yanar ikisinin ateşi  ısıtır dünyayı biraz mümkün biraz mümkansız hani karınca  sırtında hani ağustos böceği  sazında adını duymuştum aşkın dokunulmaz ürkütülmez sükut içinde  ay doğduğunda güneş battığında doğardı arafta bitmezdi, bitmedi.
Devamı

ben seni herkesten önce sevdim

ben seni herkesten önce sevdim daha adem dünyaya inmemişti havvanın esamesi yoktu cennette sen oradaydın ben şurada  ellerim yetişmiyordu amma ben seni seviyordum ben seni herkesten önce sevdim karıncalar sıra sıra dizilmeyi arılar bal yapmayı öğrenmemişti varsa ki dünya da düzen içinde bir parça sen vardın senin içinde olduğun herşeyde  biraz ben korku icat edilmemişti insan düşünmeyi bilmiyordu güdüler aklın ötesindeydi sen benim yakınımdaydın ben seni herkesten önce sevdim huzur içindeydi evren çiçekler yerli yerindeydi bir de sen gök kadar mavi güneş kadar sıcak nur kadar aydınlıktın ben seni herkesten önce sevdim olur ya ilk olmadan bilinmez yaşanan sevgili ete bürünmüş karşımda sevmek sevmemek bilinmezken henüz bu yüzden ben ilk sevendim gelmiş geçmiş bütün sevgililerin günahı boynumda kerem aslı leyla mecnun yusuf züleyha leva ile agah sen ve ben ben seni herkesten önce sevdim biliyorum sende biliyorsun iki kişilik dünyanın  açan çiçeklerini görüyorsun su döngüsü yoktu ateş su t
Devamı