Zeynep Akay

bir felsefeydin içimde yaşattığım, inandığım fedaisi oldum, halimi görenlere inancın uğruna şehit olmak adettir bizde belki bir çok yalan var söylenen ama hiç birşey dokunamadı yıllar eskitiyor ruhumu  değişimi görebiliyorum inandıkça olgunlaşıyorum keşke keşke tek olsam yolunda yananlar kül olsada zorsun, çözmek için ömür gerekiyor lütfen ömür ver bana seni içimde yaşıyorum bir sır gibi içime işliyorsun yaşayış klişemsin senden öncesi büyük soru işareti bir yabancı şarkı da tıkandığım kelimesin "tu me manques".... susmam gerekiyor nefes aldığın yeri iyi hatırla istiyorum

Gün sana doğmadığında doğmuş saymadım Saçlarında rüzgâr gezmedikçe Sonbahar gelmedi mesela Gamzen belirginleşmedikçe İlkbahar da... Nasıl anlatayım bilmem! Bir gül açmamışsa henüz Senin yüzünden. Senin kim olduğun çok soruluyor bu ara Bedenim de iklimimsin Bir göz yaşın çığ olur Acı sözün yangın çöllere Sen ki gökte maviyi Denizde göğü sevme sebebimsin Sen Sen Sen Sen dualarda durağım Sen ki bir türlü alamadığım nefesimsin

hatalar hatalar ah ulan güzel hatalar beklediğimiz karşılaştıklarımız olmadı yolumuza çıkanlar yolun sonu değil yolumuza ışık tutanlar güneş olarak kalmalı sigara yalnız içilmeli günah yalnız işlenmeli hatalar ah hatalar evvelinde çekicidir ah ulan hatalar bir çiçek koparılacaksa şahit olmamalı ahirinde bir uçurum dibindesin anılarla ah hatalar her ömrün vazgeçilmez süsü bir çiçeğin bulutu sevmesi gibi seviyorum sizi sizi küçültüyorum hatalarım siz de beni büyütüyorsunuz amenna bir hata iz bırakırsa geçmeyecek yara izidir bir hata bazen doğmamış çocuğun doğum izidir bazen üç günlük ömre açlık biçilir ah küçük hata nelere sebep oldun yine g...

Rüyalarıma dokunma! Evimdeyim hâlâ, anamla... Babamla. Dokunma kardeşim kokuyor yanım Erimeden daha. Rüyalarıma dokunma! Mutfağımız sıcak yemek kokuyor... Annecim sen yorulma ben giderim komşuya, Acıkmadan daha. Rüyalarıma dokunma! Oyuncaklarımın yok silah arasında Odamda mutluyum kardeşimle, İçeri de mutluluk var daha... Rüyalarıma dokunma sokma namlunu! Bir kara düş oldun hayatıma Bari ruhumu rahat bırak Rahat bırak! Nefes almıyorum daha.

Nur mu yağdı göklerden ne Ne bu çamur pıhtısı Gökte güzel yüzde bir kan çanağı Küçük çocuğun elindeki ne Ne bu küçük fırtına  Ellere değen küçük çikolata Bu hoş koku nerden gelir  Cennet mi oldu yoksa Dünya Hoş koku gülen  gözler hatrına İki üç semaver kiminle pişer Kim bu benimle konuşan ihtiyar Anladım pişer çayla birlikte ruhlar Mermi mi Füze mi Nedir bizi kurtaracak Et bir tebessüm dünya sımsıcak

Ölüme ramak kala Bir şiir tutturmuşum İçime çekiyorum havanın pusunda Gözlerini öpüşümü hatırladım Yaşının tadını... Sen sus diye ağlayışlarımı birde. Bir çiçekle geliyorsun Ölüme yakın .. Bir film bitiyor Başlıyor vesaire... Sonra sen gidiyorsun karanlığa Evet... Bitiyor uyuku Bir çay söylüyorum Ölüme ramak kala Sana bir şiir yazıyorum Kırmızı çiçekler açmaya hazır Dudakların ani kızarık Kuruluğunu görüyorum Dudaklarımın neminde.... Biliyorum uyuyorsun derin halinde. Ölüme ramak kala Yaşıyorsun belkide ...

Bir hayalim vardı ellerinde bir gül Mezarımın başındaydın Gözlerinden birşey beklemiyordum Bir damla yaş belki... çok değil Hissini bilmediğim ellerin toprağımdaydı Ölmedim.. merak etme İçimde bi sızıntı var... durmak bilmeyen Aktıkça canımdan alıyor sanki Sanırım yorgunluktan Çok birşey istemiyorum hayattan Bir eski şarkı belki... kokusu yeşilçam Kavuşamadığımız her hayal hâlâ benim Ölmedim, ölemedim..