ilk ve son kez bu dönüşler
uzundu ilk gecen zordu gelişin
daha yokken isyanın belliydi
mutlu değildi zeytin gözlerin
hapishaneden daha büyüğüne
elinin uzandığı yere kadar boğuldun
yoktun orada yoktun
sana uzanan kalpleri kırdın
sana dökülen göz yaşlarını içtin
kanayan elleri daha da kanattın
sanaydı bu son gidişler
gözyaşı döktün yollarına
ilk ve sondu yirmibir
ilk kez durdu trafiği
numaralı caddenin
ilk kez durdu saatler
son kez battı güneş vaktinde
hadi ellerini uzat sende
suçunla günahınla benimsin
uzun yoldan geldin otur
hevesin yaşından az dur
biraz daha beklesen farklıydı
biraz daha isyan etsen varlığına
ilk ve son kez bu an
yirmibirin yirmibirine kainatın
ilk kez ve son kez
bu gece ve bu gündüz
en uzun gecenin tesiri bu
üzerinde gün doğmayan bir hayat
ay ışığına tutkunuz
hepsi bu kadar