ölen çocukların ahı
içimde ölen çocukların ahı var kırık aynamı bulmak için çeyrek asır eskittim seziyorum karda açacak gül gül renginde doğacak gün bir birine ilham olan kainat içimde ölen çocukların ahı var boğazımda düğümlenen ukteleri topladım gidiyorum ardımda bütün hatıralar sardı sinemi geçmiş sanrılar gökyüzünde nur yer yüzünde ruh pislikleri topladım gidiyorum içimde ölen çocukların ahı var aklımda bin bir intikam kin kesem boş kalbim küs çehremin bir çizgisi kırk bilinmez yıl eskittim ilkbahar da uyanır gül kül renginde solacak gün hani o saçlara papatyalar hani o güzel gözlü ceylanlar geç kalmışlıkla genç kalmışlık arasında kendimi öldürdüm ve ölen çocukları dirilttim